Leczenie łagodnego przerostu prostaty (BPH)

Łagodny przerost prostaty, często określany przez lekarzy jako BPH (z ang. benign prostatic hyperplasia) pojawia się u mężczyzn w wyniku starzenia się organizmu i zachodzącym w nim zmian hormonalnych. Leczenie BPH jest konieczne, ponieważ rozwój choroby może doprowadzić do bardzo niebezpiecznych dla zdrowia konsekwencji.

 

Nieinwazyjne metody leczenia łagodnego przerostu prostaty

Istnieje wiele sposobów nieinwazyjnego leczenia łagodnego przerostu prostaty. Dostępne są preparaty roślinne, których zadaniem jest wspomaganie funkcjonowania gruczołu krokowego i przeciwdziałanie rozwojowi BPH. Do preparatów tego rodzaju zaliczamy m.in. ekstrakty z palmy sabałowej, pokrzywy i wierzbownicy drobnokwiatowej. Mają one na celu m.in. poprawę przepływu moczu, przeciwdziałanie zapaleniu cewki moczowej, zapobieganie powikłaniom BHP.

W niektórych przypadkach skuteczne okazują się leki mające na celu rozluźnienie mięśni gładkich. Są to tzw. alfablokery, które niwelują ból przy oddawaniu moczu. W terapii przerostu prostaty stosowane są również leki hormonalne. Stosowane są jednak dość rzadko.

 

Operacyjne leczenie łagodnego przerostu prostaty

Kiedy leki nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, lekarz może zarekomendować przeprowadzenie zabiegu. Standardowym zabiegiem w tym przypadku jest przezcewkowa elektryczna resekcja, zwana w skrócie TURP. Polega na wprowadzeniu przez cewkę pętli elektrycznej i wyciągnięciu nadmiaru gruczołu krokowego.

Inną metodą operacyjną jest przezcewkowa termoterapia mikrofalowa stercza, czyli podgrzanie tego gruczołu za pomocą sondy. Podobne rezultaty można uzyskać za sprawą alkoholizacji, czyli podaniu alkoholu wprost do stercza.

W leczeniu łagodnego przerostu prostaty stosuje się również różne techniki laserowe i ultradźwięki. Szczególnie za sprawą laserowego leczenia prostaty można osiągnąć bardzo dobre rezultaty. Mają o na celu rozbicie tkanki stercza, zamieniając ją w jednolitą masę, którą następnie można odessać.

Operacje otwartą, polegającą na przecięciu brzucha brzusznych, czyli adenomektomię, w wykonuje się wyłącznie w szczególnych przypadkach, np. przy bardzo dużym rozroście stercza.